ΟΜΑΔΑ ΤΕΤΑΡΤΗ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΚΑΛΥΜΝΟΥ ΛΕΡΟΥ ΚΑΙ ΑΣΤΥΠΑΛΑΙΑΣ

ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΕΙΣ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ΑΡΓΟΥΣ ΚΑΛΥΜΝΟΥ

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ – ΙΟΥΛΙΟΣ 2015

«ΥΙΕ ΔΟΣ ΜΟΙ ΣΗΝ ΚΑΡΔΙΑΝ» (Παροιμιών Κεφ. 23, στ. 26)

ΣΥΝΘΗΜΑ : «ΣΤΗΚΕΤΕ ΚΑΙ ΚΡΑΤΕΙΤΕ ΤΑΣ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ» (Θεσ.β΄ 2, 15)

ΠΑΡΑΣΥΝΘΗΜΑ : «ΠΑΝΤΟΤΕ ΧΑΙΡΕΤΕ, ΕΝ ΠΑΝΤΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΕΙΤΕ, ΑΔΙΑΛΛΕΠΤΩΣ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣΘΕ»

(ΠΡΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ Α’, ΚΕΦ. Ε’, ΣΤ. 16-18)

 λέρος-πόλη άγιος χριστόδουλος πάτμου

ΟΜΑΔΑ ΤΕΤΑΡΤΗ

ΟΜΑΔΑ ΤΕΤΑΡΤΗ : ΛΕΡΟΣ   Ομαδάρχισσες: κυρίες: ΓΟΥΡΛΑ ΜΑΡΙΝΑ – ΓΛΥΝΑΤΣΗ ΘΕΟΔΩΡΑ

ΟΜΑΔΑ ΑΓΑΠΗΣ:   05/07/2015 BΡΑΔΥ, 08/07/2015 BΡΑΔΥ            ΧΡΩΜΑ ΣΗΜΑΙΑΣ: …………………………….

ΠΟΛΙΟΥΧΟΣ ΟΜΑΔΟΣ: ΟΣΙΟΣ ΙΩΝΑΣ Ο ΛΕΡΙΟΣ

ΘΕΜΑ ΕΠΙΣΗΜΗΣ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗΣ : ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΛΕΡΟΥ/ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ

ΗΜΕΡΑ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ : …………………………………………    

ΣΤΑΘΜΟΣ ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ : ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΜΕ ΤΟ ΨΑΡΙ

 ΣΚΗΝΗ :                            ΔΥΝΑΜΗ ΟΜΑΔΑΣ:   ΜΕΛΗ

 

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΚΑΛΥΜΝΟΥ ΛΕΡΟΥ ΚΑΙ ΑΣΤΥΠΑΛΑΙΑΣ

ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΕΙΣ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ΑΡΓΟΥΣ ΚΑΛΥΜΝΟΥ

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ – ΙΟΥΛΙΟΣ 2015

«ΥΙΕ ΔΟΣ ΜΟΙ ΣΗΝ ΚΑΡΔΙΑΝ» (Παροιμιών Κεφ. 23, στ. 26)

ΣΥΝΘΗΜΑ : «ΣΤΗΚΕΤΕ ΚΑΙ ΚΡΑΤΕΙΤΕ ΤΑΣ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ» (Θεσ.β΄ 2, 15)

ΠΑΡΑΣΥΝΘΗΜΑ : «ΠΑΝΤΟΤΕ ΧΑΙΡΕΤΕ, ΕΝ ΠΑΝΤΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΕΙΤΕ, ΑΔΙΑΛΛΕΠΤΩΣ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣΘΕ»

(ΠΡΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ Α’, ΚΕΦ. Ε’, ΣΤ. 16-18)

 

ΟΜΑΔΑ ΤΕΤΑΡΤΗ : ΛΕΡΟΣ   Ομαδάρχισσες: κυρίες: ΓΟΥΡΛΑ ΜΑΡΙΝΑ – ΓΛΥΝΑΤΣΗ ΘΕΟΔΩΡΑ

ΟΜΑΔΑ ΑΓΑΠΗΣ:   05/07/2015 BΡΑΔΥ, 08/07/2015 BΡΑΔΥ                 ΧΡΩΜΑ ΣΗΜΑΙΑΣ: …………………………….

ΠΟΛΙΟΥΧΟΣ ΟΜΑΔΟΣ: ΟΣΙΟΣ ΙΩΝΑΣ Ο ΛΕΡΙΟΣ

ΘΕΜΑ ΕΠΙΣΗΜΗΣ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗΣ : ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΛΕΡΟΥ/ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ

ΗΜΕΡΑ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ : …………………………………………    

ΣΤΑΘΜΟΣ ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ : ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΜΕ ΤΟ ΨΑΡΙ

 

 

ΣΚΗΝΗ :                            ΔΥΝΑΜΗ ΟΜΑΔΑΣ:

 

ΜΕΛΗ

 

 

  1. …………………………………………….
  2. …………………………………………….
  3. …………………………………………….
  4. …………………………………………….
  5. …………………………………………….
  6. …………………………………………….
  7. …………………………………………….
  8. …………………………………………….
  9. …………………………………………….
  10. …………………………………………….
  11. …………………………………………….
  12. …………………………………………….


 

ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

ΟΔΗΓΊΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΜΑΔΑΡΧΗ

Αγαπητέ φίλε ή φίλη, αυτό το καλοκαίρι διάλεξες την κατασκήνωση μας για να εργασθείς ως ομαδάρχης. Αναλαμβάνεις ένα πολύ υπεύθυνο και δύσκολο ρόλο γι’αυτό σου εύχομαι να διαχωρήσεις τις διακοπές από την εργασία να δεθείς με τα παίδια και τους συναδέλφους σου και να περάσεις ένα όμορφο καλοκαίρι. Τα λογία που διαβάζεις γράφτηκαν ειδικά για εσένα, γι’ αυτό διάβασε προσεκτικά και εντόπισε τις απορίες σου. Ανέλαβες το ρόλο του ηγέτη μιας μικρής ομάδας 8-12 παιδιών. Τα παιδιά αυτά θα σε βλέπουν σαν δικό τους άνθρωπο. Φρόντισε να μην τα απογοητεύσεις. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να γίνεις φίλος τους. Να τα πλησιάσεις, και να κερδίσεις την εμπιστοσύνη και τον σεβασμό τους. Είναι σημαντικό να τα κερδίσεις χωρίς να ισοπεδωθείς στα μάτια τους. Να γίνεις φίλος τους χωρίς να χάσεις το κύρος σου. Στο δύσκολο έργο σου θα έχεις αμέριστη βοήθεια και υποστήριξη από τον Αρχηγό σου. Να είσαι σίγουρος ότι αξίζει να προσπαθήσεις

Βασικές ΚΙΝΗΣΕΙΣ

  Την πρώτη ημέρα που θα έρθουν παιδιά στην κατασκήνωση ο Αρχηγός θα σον δώσει την ομάδα σου. Από αυτή τη στιγμή και μετά πρέπει να κάνεις τα ακόλουθα.

 Οδηγείς τα παιδιά στη σκηνή και γίνεται διανομή κλινών. Ετσι κάθε παιδί μαθαίνει το δικό του χώρο

  •  Σε ένα χαρτί γράφεις αναλυτικά τα ονοματεπώνυμα τις ηλικίες και την δύναμη της ομάδος σου. » Δίνεις στα παιδιά πληροφορίες για το ημερήσιο πρόγραμμα της κατασκήνωσης
  •  Παίρνεις την ομάδα σου και κάνεις μια σύντομη περιήγηση στην κατασκήνωση. Τους δείχνεις όλους τους χώρους και τους τονίζεις να αποφεύγουν να προσέρχονται άσκοπα στην Γραμματεία, στην Πύλη και το Αρχηγείο
  •  Τόνισε τους να δίνουν προσοχή στις ανακοινώσεις
  •  Επιστρέψτε στη σκηνή, γνωριστείτε καλύτερα και περιμένετε ανακοινώσεις για τις επόμενες κινήσεις
  •  Το μεσημέρι φρόντισε να εκλέξουν τον Εκπρόσωπο της ομάδος τους που θα τους εκπροσωπήσεις στην Σύνοδο με τον Αρχηγό που θα γίνεί κάποια από τις επόμενες δύο ημέρες.

Σημεία Προσοχή

Έλεγξε διακριτικά αν κάποιο παιδί έχει κάποια ιδιαίτερη ευαισθησία αλλεργία και παίρνει κάποιο φάρμακο. Ολα τα φάρμακα πρέπει να παραδίδονται στην Νοσοκόμα

Πρέπει πάντα να δρας κατευναστικά σε αψιμαχίες μεταξά παιδιών.

Πρέπει να παρακολουθείς αν τα παιδιά σιτίζονται κανονικά. Αν αποφεύγουν κάποια φαγητά για οποιονδήποτε λογο(αισθητικό ή υγειονομικό) και τι φαγητά προτιμάνε

Εντόπισε το “ταραχοποιό ” στοιχείο της ομάδας σου και σύνεργα σου με του ανωτέρους σου για την αντιμετώπιση του.

  • Πρέπει να τα οδηγείς να ακολουθούν τους κανόνες υγιεινής. Να κάνουν λουτρό σώματος τουλάχιστον μία φορά κάθε δεύτερη ημέρα. ί.

Να ελέγχεις διακριτικά αν τα παίδια έχουν κανονικές κενώσεις. Πολλές φορές κάποια παίδια δυσκολεύονται να εμπιστευθούν τους χώρους υγιεινής της κατασκήνωσης λόγω του μαζικού τους χαρακτήρα.

Τα παιδιά πρέπει να είνα το ίδιο καθαρά όπως στο σπίτι τους και ακόμα και αν στο σπίτι τους δεν είναι στην κατασκήνωση ΠΡΕΠΕΙ να είναι.

Ρώτησε τα παιδιά σου αν έχουν αρκετά εσώρουχα και ενδύματα μαζί τους., διαφορετικά φρόντισε να ειδοποιούνται οι γονείς του ώστε να τα εφοδιάζουν έγκαιρα με καθαρά

Έλεγξε αν τα παιδιά έχουν ακριβά πράγματα μαζί τους. ΑΝ ναι φρόντισε ή να απομακρυνθούν από την κατασκήνωση ή να φυλαχθούν προσωρινά. Σε περίπτωση κλοπής η κατασκήνωση δεν έχει ΚΑΜΙΑ ευθύνη

ΜΗΝ αμελείς ποτέ την ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΣΟΥ γιατί είναι πάντα εύκολο να συμβεί το κακό. Μία φορά είναι αρκετή για να χαλάσει το καλοκαίρι όλων μας.

ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ

Προβλήματα Προσαρμογής του Παιδιού στην Κατασκήνωση του δρος Α. Καβάκα

Πολλά και ποικίλα προβλήματα μπορούν να δημιουργηθούν από τη δυσκολία μερικών παιδιών να προσαρμοστούν στην ομαδική ζωή που απαιτεί μια κατασκήνωση. Τα πιο συχνά απ’ αυτά έχουν σχέση με τα εξής πεδία:

1. Αυτοσυντήρηση και αυτοεξυπηρέτηση

Σε μερικές οικογένειες οι γονείς, με την υπερβολική φροντίδα που δείχνουν στο παιδί τους, δεν του δίνουν τη δυνατότητα και τις ευκαιρίες να διδαχτεί την αυτοσυντήρηση και την αυτοεξυπηρέτηση. Έτσι δεν είναι σπάνιο το φαινόμενο μικρών παιδιών, 6 ή 7 ετών, που δεν ξέρουν πώς να φάνε, δεν τρώνε αν κάποιος δεν δώσει ιδιαίτερη προσοχή και σημασία σ’ αυτά ή δεν ζητούν κάτι που το επιθυμούν. Φυσικά υπάρχουν οι ομαδάρχες ή οι ομαδάρχισσες, αλλά εκείνοι σε ποιον να πρωτοδιαθέσουν το χρόνο τους; Ακόμη, σοβαρό πρόβλημα δημιουργείται όταν κάποιο παιδί δεν τρώει τα περισσότερα φαγητά. Αυτό γιατί δεν είναι εύκολο και ούτε είναι ακίνδυνο να τρέφεται μόνο με πορτοκαλάδες και παγωτά, επί τρεις ή τέσσερις εβδομάδες. Σχετικό με την αυτοσυντήρηση είναι και το πλύσιμο και η αλλαγή των ρούχων. Υπάρχουν παιδιά που δεν ξέρουν πότε και πώς να πλυθούν. Έτσι μπορεί να μένουν άπλυτα και αχτένιστα για μέρες ή και εβδομάδες. Όσο για το λούσιμο να μη γίνεται λόγος. Ευτυχώς που υπάρχει το θαλασσινό μπάνιο. Επίσης υπάρχουν παιδιά που δεν ξέρουν ότι πρέπει να αλλάζουν κάπου-κάπου τα ρούχα τους και μπορεί, αν κάποιος δεν τους το επιβάλλει, να μην αλλάξουν ούτε μια φορά τα ρούχα τους και μετά από τρεις ή τέσσερις εβδομάδες να επιστρέψουν στο σπίτι τους φορώντας τα ίδια εσώρουχα που είχαν όταν έφυγαν. Τέλος, δεν είναι λίγα εκείνα τα παιδιά που δεν ξέρουν πώς να τακτοποιήσουν τα πράγματά τους έστω και στοιχειωδώς ή να οργανωθούν κάπως σαν άτομα, μέσα σε μια ομάδα άλλων παιδιών. Η ακαταστασία τους είναι απερίγραπτη. Σαν αποτέλεσμα χάνουν κάθε λίγο πράγματα, ή δεν μπορούν να τα βρουν τότε που τα χρειάζονται, με συνέπεια να δημιουργούν κάθε τόσο πρόβλημα και στον εαυτό τους και στο περιβάλλον. Ξέρω περιπτώσεις παιδιών που όταν άλλαζαν τα εσώρουχά τους τα έριχναν ανάμεσα στα καθαρά και ό,τι άλλο υπήρχε μέσα στη βαλίτσα τους με συνέπεια να τραβάει τα μαλλιά της η μητέρα τους όταν επέστρεφαν στο σπίτι. Φυσικά, κάτι τέτοιο της χρειαζόταν γιατί η ίδια έφταιγε γι’ αυτό, αφού δεν είχε φροντίσει να διδάξει αυτό το πράγμα στο παιδί της.

2. Αυτοάμυνα Προβλήματα δημιουργούνται κάθε τόσο με παιδιά που μπαίνουν για πρώτη συνήθως φορά σε μια κοινωνία ή ομάδα παιδιών, χωρίς να έχουν μάθει να αμύνονται όταν τα ειρωνευθεί ή επιτεθεί εναντίον τους, κάποιο άλλο παιδί. Μάλιστα μερικά απ’ αυτά όχι μόνο δεν ξέρουν πώς να αμυνθούν, αλλά με την τελείως αψυχολόγητη αντίδρασή τους στην ειρωνεία ή στην επίθεση των άλλων παιδιών, ενισχύουν αυτή την τάση των άλλων αντί να τη μειώνουν. Όταν για παράδειγμα ένα παιδί βάζει αμέσως τα κλάματα, ή κλαψουρίζει λέγοντας “γιατί με χτύπησες” ή “γιατί με κοροϊδεύεις”, δείχνοντας έτσι ευπάθεια ή αδυναμία απέναντι σ’ αυτόν που του επιτίθεται, ρίχνει λάδι στη φωτιά αντί να τη σβήνει. Αυτό πρέπει να προσεχθεί ιδιαίτερα, επειδή τα παιδιά είναι συνήθως πολύ σκληρά μεταξύ τους. Αν διαπιστώσουν ότι κάποιος είναι αδύνατος και μπορούν να τον ειρωνεύονται ή να επιτίθενται εναντίον του, χωρίς να φοβούνται ότι θα έχουν συνέπειες γι’ αυτό, μπορεί να του κάνουν τη ζωή του μαρτύριο.

3. Ένταξη και κοινωνικοποίηση του παιδιού

Η ένταξη ενός παιδιού στην ομάδα ή στη μικρή κοινωνία μιας κατασκήνωσης επείγει, επειδή μέσα σε λίγες ημέρες δημιουργούνται οι φιλίες και οι μικροπαρέες κι έτσι μπορεί κάποιο παιδί που έχει πρόβλημα κοινωνικοποίησης να μείνει απ’ έξω και να νιώθει παραμελημένο, αν δεν ενταχθεί έγκαιρα σε κάποια ομάδα παιδιών. Αυτό ισχύει κυρίως για τα εσωστρεφή παιδιά και ιδιαίτερα όταν αυτά έρχονται για πρώτη φορά ή δεν έχουν γνωστά παιδιά από πριν ή έρχονται από κάπου αλλού σ’ αυτή την κατασκήνωση. Έτσι όμως μπορεί να νιώθουν ξένα ή απομονωμένα, κάτι που είναι πολύ κακό γι’ αυτά. Γι’ αυτό το λόγο, μια από τις πρώτες φροντίδες ενός ομαδάρχη ή των στελεχών μιας κατασκήνωσης πρέπει να είναι η ένταξη όλων των παιδιών σ’ αυτή. Τα παιδιά χρειάζονται φίλους και γι’ αυτό πρέπει να δίνονται δυνατότητες και ευκαιρίες για την ανάπτυξη φιλίας μεταξύ τους. Αυτό δεν είναι πάντοτε πολύ εύκολο, όσο φαίνεται από πρώτη άποψη, επειδή τα παιδιά έχουν γενικά την τάση να θέλουν σαν φίλους άλλα παιδιά που τα θεωρούν ικανά, ευχάριστα ή δραστήρια και όχι κάποια άλλα που δεν προβάλλουν τις ικανότητές τους. Επίσης υπάρχουν παιδιά, που ενώ αισθάνονται την ανάγκη κάποιου φίλου, δεν παίρνουν την πρωτοβουλία να πλησιάσουν κάποιον άλλο, αλλά περιμένουν ο άλλος να τους πλησιάσει. Αυτό παρατηρείται πιο συχνά σε παιδιά με συναισθήματα μειονεκτικότητας. Αυτά ιδιαίτερα τα παιδιά πρέπει να βοηθηθούν για να ενταχθούν στην ομάδα. Αλλιώς υπάρχει κίνδυνος να μείνουν ανέντακτα, κάτι που θα ενισχύσει τη μειωμένη αυτοεκτίμησή τους, καθώς θα νιώθουν ότι τα άλλα παιδιά τους έχουν απορρίψει.

4. Συμμετοχή στο παιχνίδι και στη ζωή της ομάδας και της κατασκήνωσης

Παρόλο που το παιχνίδι είναι κάτι που το θέλουν όλα τα παιδιά, όμως μερικά απ’ αυτά διστάζουν πολύ να λάβουν μέρος σ’ αυτό, αν δεν παροτρυνθούν ειδικά γι’ αυτό. Αν αυτό δεν το προσέξουν τα στελέχη της κατασκήνωσης, μπορεί να υπάρξουν μερικά παιδιά που θα κάθονται πάντοτε στην άκρη, με όλες τις συνέπειες που έχει αυτό στην ψυχολογική τους κατάσταση. Γι’ αυτό το λόγο, η ευθύνη των στελεχών δεν περιορίζεται μόνο στη διοργάνωση παιχνιδιών, ιδιαίτερα για τα μικρότερα παιδιά, αλλά περιλαμβάνει και τη φροντίδα ώστε να παίρνουν μέρος σ’ αυτά όλα τα παιδιά κατά ομάδες και όχι μόνο μερικά που τρέχουν πάντα πρώτα. Ιδιαίτερα, τα εσωστρεφή ή τα παιδιά με συναισθήματα μειονεκτικότητας μπορεί να διστάζουν να πάρουν μέρος σ’ ένα παιχνίδι από το φόβο μήπως αποτύχουν. Γι’ αυτό το λόγο, η επιτυχία δεν πρέπει να είναι πολύ δύσκολη, τουλάχιστον στα περισσότερα παιχνίδια. Η κοινωνικοποίηση ενός παιδιού μπορεί επίσης να βοηθηθεί με τη συμμετοχή του στη ζωή της ομάδας και της κατασκήνωσης γενικά. Συμμετοχή όμως όχι μόνο με τη μορφή εκτέλεσης εντολών. Όταν στις συζητήσεις που γίνονται στην ομάδα, δίνουμε την εντύπωση στο παιδί ότι ακούμε και εκτιμούμε τη γνώμη του, τότε τον κάνουμε συμμέτοχο στη ζωή της ομάδας και της κατασκήνωσης γενικά. Όσο μάλιστα συζητούμε περισσότερο και εξηγούμε στα παιδιά όχι μόνο τα προβλήματα που δημιουργούνται αλλά και τον τρόπο λειτουργίας της κατασκήνωσης, τόσο καλύτερα μπορούμε να βοηθήσουμε να ενταχθούν στη ζωή της κατασκήνωσης. Η καλή πληροφόρηση και η εμπιστοσύνη που δείχνουμε σ’ αυτά, κάνει τα παιδιά πιο φιλικά απέναντί μας και πιο πρόθυμα να ενταχθούν και να προσαρμοστούν στην κατασκηνωτική ζωή. Η ενημέρωση και η πληροφόρηση είναι κάτι στο οποίο υστερούμε και στον εκκλησιαστικό μας χώρο.

5. Υποχρεώσεις και υπευθυνότητα

Ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας είναι η έλλειψη υπευθυνότητας και ευσυνειδησίας που χαρακτηρίζει πολλούς συνανθρώπους μας. Η ανευθυνότητα των μεγάλων μεταβιβάζεται, όπως είναι φυσικό και στα παιδιά τους. Έτσι δεν είναι λίγα εκείνα τα παιδιά που φτάνουν στις κατασκηνώσεις, χωρίς να έχουν μάθει να αναλαμβάνουν ευθύνες ή υποχρεώσεις έστω και στοιχειωδώς. Ομαδική ζωή όμως σημαίνει συμμετοχή σε ευθύνες και υποχρεώσεις. Εξάλλου ένας από τους σκοπούς των κατασκηνώσεων είναι να διδαχτούν έμπρακτα τα παιδιά την εργατικότητα και την υπευθυνότητα. Πώς όμως θα τη διδαχτούν; Νομίζω ότι πολλές φορές φταίμε κι εμείς οι μεγαλύτεροι, με τον τρόπο που παρουσιάζουμε τις διάφορες υπευθυνότητες. Όταν π.χ. μιλούμε για αγγαρείες ή για κάτι άλλο με τόσο αρνητικό τρόπο, αμέσως δημιουργούμε αρνητική εικόνα μέσα στα παιδιά γι’ αυτές τις δουλειές. Δεν θα πρέπει ποτέ να αμελούμε να τονίζουμε ότι όλες αυτές οι δουλειές που αναθέτουμε στις ομάδες των παιδιών είναι για εκπαίδευσή τους κι ότι χωρίς υπεύθυνη εργασία δεν κατορθώνεται τίποτε.

6. Προβλήματα από τη συναισθηματική δέσμευση των παιδιών με τους γονείς τους

Στην ηλικία των 6, 7, 8 ή 9 ετών, αρκετά παιδιά είναι ακόμη στενά συνδεμένα με τους γονείς τους συναισθηματικά. Η ξαφνική απομάκρυνσή τους από το οικογενειακό περιβάλλον, τους κάνει να νιώθουν έντονα την απουσία των γονιών τους, κάτι που δεν είναι καθόλου εύκολο να αναπληρωθεί από κάποιον άλλο που έχει αναλάβει το ρόλο του ομαδάρχη. Στη σκέψη μου συχνά ανεβαίνει η απορία. Είναι σωστό να απομακρύνεις ένα παιδί από τους γονείς του έστω και για μερικές εβδομάδες, τη στιγμή που ακόμη αυτό είναι δεμένο συναισθηματικά μ’ αυτούς; Η γνώμη μου είναι ότι δεν πρέπει να γίνεται, αν το ίδιο το παιδί δεν το επιθυμεί. Επίσης, αν παρά την αρχική επιθυμία του, μετά από 2 ή 3 μέρες αλλάξει γνώμη και επιμένει να φύγει, δεν πρέπει να το κρατήσουμε εκεί. Πάντως στα μικρότερα παιδιά καλό είναι να τοποθετούνται ομαδάρχισσες που μπορούν να προσφέρουν αγάπη, στοργή και αίσθημα ασφάλειας στο παιδί. Αν κλαίει θα πρέπει να το πάρουν στην αγκαλιά για να το παρηγορήσουν. Αν μένει απομονωμένο να το πλησιάσουν και το βράδυ να πάνε στο κρεβάτι του, να του πουν δυο καλά λόγια, να το φιλήσουν, να το σκεπάσουν και να το καληνυχτίσουν. Αυτές οι απλές ενέργειες λύνουν συχνά πολλά προβλήματα και βοηθούν το μικρό παιδί να προσαρμοσθεί ομαλά στην κατασκηνωτική ζωή.

7. Προβλήματα από έλλειψη ικανοποίησης βασικών ψυχολογικών αναγκών του παιδιού

Μερικές από τις πιο βασικές ψυχολογικές ανάγκες του παιδιού που πρέπει να ικανοποιούνται είναι: η αγάπη, το αίσθημα ασφάλειας, η αναγνώριση της αξίας του, η εκτίμηση και ο σεβασμός της προσωπικότητάς του, η επιθυμία για απόκτηση γνώσεων, η περιέργειά του και η ενεργοποίηση ή δραστηριοποίησή του. Για παιδιά που αυτές οι ψυχολογικές ανάγκες δεν ικανοποιούνται σε αρκετό βαθμό από τους γονείς τους στο σπίτι, δεν δημιουργείται πρόβλημα. Όταν όμως ικανοποιούνται από την οικογένειά τους και ξαφνικά βρεθούν σε μια ομάδα παιδιών, όπου αποτελούν λίγο-πολύ ένα νούμερο, ένα άτομο ανάμεσα σε 15 ή 20 άλλα παιδιά, τότε συχνά δημιουργείται πρόβλημα. Ενώ στο σπίτι τούς πρόσεχαν, μέσα στην ομάδα ελάχιστα τους δίνουν, αν τους δώσουν κάποια σημασία ή το χειρότερο μπορεί να δέχονται κάθε λίγο παρατηρήσεις για λάθη ή παραλείψεις. Έτσι μπορεί να αισθάνονται άλλοτε μετέωροι, άλλοτε ξένοι κι άλλοτε σαν να βρίσκονται σε εχθρικό περιβάλλον, όπου πρέπει να αμύνονται συνέχεια. Η άμυνα τότε που θα διαλέξει κάθε παιδί, εξαρτάται από την ιδιοσυγκρασία του και από την ανατροφή που έχει δεχτεί. Κάποιο απ’ αυτά μπορεί να κλειστεί στον εαυτό του, ενώ κάποιο άλλο να αντιδρά βίαια με το παραμικρό. Σε όσες περιπτώσεις δίνεται έμφαση στην ικανοποίηση των βασικών τουλάχιστον ψυχολογικών αναγκών του παιδιού, αποφεύγονται πάρα πολλά προβλήματα. Το παιδί θέλει να νιώσει ότι το αγαπούν, εκτιμούν και σέβονται την προσωπικότητά του, αναγνωρίζουν την αξία του, ότι βρίσκεται σ’ ένα περιβάλλον ασφάλειας και όπου του δίνουν τη δυνατότητα και τις ευκαιρίες για δραστηριοποίηση και ενεργοποίηση. Αν αυτό το πετύχουμε έστω και σ’ ένα ποσοστό, έχουμε κερδίσει την αγάπη και την εκτίμηση των παιδιών στο πρόσωπό μας, αλλά και στις ενέργειές μας. Από εκεί και πέρα τα πράγματα είναι πολύ απλά.

8. Πειθαρχία στην ομαδική ζωή

Όπως συμβαίνει στην οικογένεια, όπου η πειθαρχία πρέπει να αρχίσει από την πρώτη ημέρα της ζωής του παιδιού, το ίδιο πρέπει να γίνει και στην ομαδική ζωή. Από τη στιγμή που το παιδί φτάσει στην κατασκήνωση θα πρέπει να αντιληφθεί ότι υπάρχουν κανονισμοί και διατάξεις που είναι υποχρεωτικοί για όλους. Σ’ αυτό βοηθάει πολύ, αν δώσουμε στα παιδιά από την αρχή μια εικόνα της κατασκήνωσης σαν μιας καλά οργανωμένης μικρής κοινωνίας, όπου ο καθένας έχει κάποια υπευθυνότητα και αρμοδιότητα, όπως επίσης δικαιώματα αλλά και υποχρεώσεις. Κανένας δεν είναι ανεύθυνος και κανένας δεν μπορεί να είναι ασύδοτος. Πρέπει επίσης από την αρχή να τονιστεί ότι η κατασκήνωση λειτουργεί με βάση ορισμένες αρχές που είναι υποχρεωτικές και πρέπει να τηρούνται απ’ όλους ανεξαίρετα. Ποιες είναι αυτές οι αρχές και ποιοι οι στόχοι; Αυτό είναι καλό να καθοριστεί από την αρχή. Παιχνίδι ναι, κολύμπι ναι, διακοπές ναι, αλλά πιο βασικό και πρωταρχικό είναι να μάθουμε περισσότερα για τον Θεό, να Τον γνωρίσουμε καλύτερα, να αναπτυχθούμε πνευματικά και να μάθουμε να ζούμε αρμονικά με άλλα άτομα, σε μια ομαδική ζωή. Γι’ αυτό πρέπει να μάθουμε να συνεργαζόμαστε στις διάφορες υπευθυνότητες. Συνεργασία και συναγωνισμό, όμως όχι ανταγωνισμό. Σεβασμό της προσωπικότητας ή της περιουσίας του άλλου, όπως και του δικαιώματός του να κοιμηθεί την ώρα της ησυχίας. Δεν πρέπει να είμαστε διστακτικοί όταν πρόκειται να πάρουμε μέτρα για πρόληψη ή έγκαιρη καταστολή μιας ταραχής. Στην πρόληψη βοηθάει νομίζω αν από την αρχή τονιστεί στα παιδιά ότι δεν κάνουν χάρη στην κατασκήνωση που έρχονται σ’ αυτήν, αλλά η κατασκήνωση κάνει χάρη σ’ αυτούς που τους δέχεται. Υπάρχουν πολλά παιδιά που θα ήθελαν πολύ να βρεθούν σε μια τέτοια κατασκήνωση μ’ αυτούς τους όρους, αλλά δυστυχώς δεν μπορούν επειδή οι θέσεις είναι πολύ περιορισμένες. Αν λοιπόν κάποιος δεν εκτιμάει το καλό που μπορεί να του κάνει η παραμονή του για μερικές εβδομάδες στην κατασκήνωση, ας μη διστάσει να το πει για να ειδοποιηθούν οι γονείς του να έρθουν να τον πάρουν. Έτσι θα δημιουργηθεί μια θέση για κάποιο άλλο παιδί που θα ήθελε να έρθει. Για την πρόληψη, τέλος, καλό είναι να πάρουμε από την αρχή μερικά πρακτικά μέτρα όπως: Να μην αφήσουμε να δημιουργηθούν ομάδες ή “κλίκες” ταραχοποιών. Σε αρκετές περιπτώσεις, από εμπειρίες προηγούμενων ετών, ξέρουμε λίγο-πολύ ποια παιδιά μπορεί να δημιουργήσουν προβλήματα και αναστάτωση. Αυτά τα παιδιά πρέπει να κατανέμονται σε πολλές ομάδες και να μην τους επιτρέψουμε να σχηματίσουν μία μόνο ομάδα. Ιδιαίτερα για τα πιο ζωηρά, να τα εντάξουμε σε ομάδες με ομαδάρχες ικανούς και έμπειρους. Ακόμη, καλό είναι να αναθέσουμε σ’ αυτά ορισμένες δραστηριότητες, τέτοιες που να εκτονώνονται και να νιώθουν ότι τους δίνουμε ιδιαίτερη σημασία. Τις πρώτες συνήθως ημέρες δεν δημιουργούνται σοβαρά προβλήματα επειδή υπάρχει κάποια συστολή στο νέο περιβάλλον όπου έχουν βρεθεί. Τα προβλήματα αρχίζουν συνήθως μετά από λίγες ημέρες. Κάποιος προσπαθεί να επιβληθεί στους άλλους, κάνει συνέχεια τον έξυπνο, μπορεί να κάνει στους άλλους τον “νταή”, αδιαφορεί ή κρατάει αρνητική στάση απέναντι στις υποδείξεις που του γίνονται και άλλα πολλά. Σε τέτοιες περιπτώσεις χρειάζεται άμεση αντιμετώπιση πριν η κατάσταση ξεφύγει από τον έλεγχό μας. Η ιδιαίτερη συζήτηση μ’ αυτόν ή μ’ αυτούς που δημιουργούν προβλήματα σ’ ένα κλίμα φιλίας και με ιδιαίτερη προσοχή ώστε να μην εκτεθούν τα μάτια των άλλων παιδιών, συνήθως αποδίδει αρκετά. Φιλική συζήτηση στη διάρκεια της οποίας θα τονιστούν οι συνέπειες που μπορεί να έχει η στάση του στη λειτουργία της κατασκήνωσης και η επιθυμία μας να συνεργαστεί για λύση και όχι δημιουργία προβλημάτων αλλάζει συνήθως το κλίμα. “Θα σου άρεσε, να σου κάνουν οι άλλοι αυτό που κάνεις εσύ;”, μπορούμε να του πούμε. Μάλιστα μπορούμε να τον προτιμούμε να του δώσουμε μια υπευθυνότητα, επειδή θέλουμε όλοι να εργάζονται μέσα στην κατασκήνωση. Έτσι μπορούμε να τον βάλουμε βοηθό σε κάποιον που φροντίζει για τη μεταφορά τροφίμων ή την επισκευή αντικειμένων. Αυτή η τακτική πιάνει σε παιδιά μέχρι 13-14 ετών. Σε μεγαλύτερα παιδιά και ιδιαίτερα σ’ αυτά που έχουν χαράξει αντιδραστική και κοσμική γραμμή στη ζωή τους δεν πιάνει και τότε μπορεί να αναγκαστούμε να πάρουμε πιο δραστικά μέτρα. Τώρα ποια είναι τα δραστικά μέτρα που μπορούμε να πάρουμε; Το ξύλο απαγορεύεται. Ούτε φυσικά επιτρέπεται να δέσουμε κάποιο παιδί στο δέντρο, να του στερήσουμε το φαγητό ή να το προσβάλουμε μπροστά στα άλλα παιδιά. Το μόνο μέσο που έχουμε στη διάθεσή μας εκτός από την πειθώ είναι, να τον προειδοποιήσουμε ότι, αν συνεχίσει την ίδια απαράδεκτη τακτική, θα αναγκαστούμε να καλέσουμε τους γονείς του για να τον πάρουν, κάτι που δεν θα θέλαμε ποτέ να γίνει. Αυτό το μέτρο δεν χρειάστηκε ποτέ να το εφαρμόσουμε, όσα χρόνια ασχολούμαι με κατασκηνώσεις. 9. Σωστή στάση των δασκάλων και ομαδαρχών Πολλά προβλήματα δημιουργούνται, επειδή μερικοί ομαδάρχες ή δάσκαλοι δεν ξέρουν πώς να επιβάλουν πειθαρχία. Ας πάρουμε δύο περιπτώσεις: Ένας δάσκαλος ή ομαδάρχης την πρώτη ακόμη ημέρα καλωσορίζει τα παιδιά με τα εξής λόγια: “Χαίρομαι που μου δίνεται η ευκαιρία να περάσουμε αυτές τις εβδομάδες μαζί. Θα είναι μια καταπληκτική περίοδος. Θα παίξουμε, θα γελάσουμε, θα κάνουμε πολλά μπάνια, θα περάσουμε πολύ όμορφα. Θα είμαστε σαν φίλοι μεταξύ μας”. Αν ένας ομαδάρχης ή δάσκαλος ακολουθήσει αυτή τη γραμμή, δεν θα αργήσει να έχει προβλήματα. Κάποιος από την ομάδα του θα προσπαθήσει να δοκιμάσει την ανοχή του και τα νεύρα του. Τότε, τη στιγμή που από την αρχή δεν τόνισε ότι υπάρχουν κανονισμοί και περιορισμοί που είναι για όλους υποχρεωτικοί, δεν θα μπορέσει μετά να τους επιβάλει. Ένας άλλος δάσκαλος ή ομαδάρχης καλωσορίζει τα παιδιά ως εξής: “Χαίρομαι που είμαστε και θα περάσουμε μαζί αυτή την περίοδο. Θέλω να ξέρετε ότι ο καθένας σας έχει ιδιαίτερη αξία για μένα. Θέλω επίσης να ξέρετε ότι είστε ελεύθεροι να με ρωτάτε ό,τι θέλετε και να συζητούμε μαζί όλα τα θέματα σαν φίλοι. Φιλία όμως σημαίνει εκτίμηση και σεβασμό της προσωπικότητας του άλλου. Κανένας μας δεν είναι τέλειος, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δικαιούμαστε να ειρωνευόμαστε τον άλλο επειδή κάτι δεν το έκανε σωστά. Όλοι μας κάνουμε λάθη. Γι’ αυτό και δεν πρόκειται να ανεχτώ την ειρωνεία από οπουδήποτε κι αν αυτή προέρχεται, ούτε φυσικά την επίθεση του ενός κατά του άλλου. Αν θέλετε να περάσουμε καλά, πρέπει να σεβόμαστε ο ένας τον άλλο”. Μια τέτοια γραμμή μειώνει σε μεγάλο βαθμό την πιθανότητα να θελήσει κάποιος να αρχίσει μετά από λίγες ημέρες να κάνει τον εξυπνάκια ή τον νταή. Αν σε μερικούς αυτή η γραμμή φαίνεται πολύ αυστηρή, ας μην ξεχνούν ότι τα παιδιά εκτιμούν πολύ περισσότερο εκείνους τους δασκάλους ή ομαδάρχες που μπορούν να επιβάλουν την τάξη, από τους άλλους που στέκονται ανήμποροι μπροστά στην αταξία. Αυτό γιατί μια ομάδα ή τάξη όπου επικρατεί αναρχία είναι ένας χώρος που εμπεριέχει κινδύνους. Από τη μια στιγμή στην άλλη μπορεί κάποιος παλικαράς να ειρωνευθεί ή να επιτεθεί με λόγια ή πράξεις ενάντια σε κάποιον άλλο που τον θεωρεί αδύνατο. Ακόμη, επειδή η δικαιοσύνη είναι έμφυτη και έντονη στα παιδιά, υποφέρουν πολύ όταν βλέπουν γύρω τους αδικία. Γι’ αυτό το λόγο δεν ανέχονται δασκάλους ή αρχηγούς που μένουν αδιάφοροι ή δεν μπορούν να επιβάλλουν τη δικαιοσύνη. Τέλος, η αναρχία δημιουργεί ένα κλίμα ανασφάλειας που δεν θα το ήθελε κανένα παιδί.

Εγώ και η ομάδα μου ή μάλλον η ομάδα μου και εγώ

Προβληματισμός:

ü  Η σχέση μου με τα άλλα μέλη της ομάδας.

ü  Βάζω μήπως το προσωπικό μου όφελος πάνω από τις επιδιώξεις και τα ιδανικά της ομάδας μου;

ü  Ποια είναι η συμπεριφορά μου απέναντι στα πιο «αδύναμα» πρόσωπα  της ομάδας;

ü  Μήπως οι απαιτήσεις μου ξεπερνούν πολλές φορές τα «όρια» του Άλλου;

ü  Αν είχα τη δυνατότητα ίσως και να έδιωχνα κάποιους από την ομάδα! Γιατί όμως; Ποια είναι τα κριτήρια μιας τέτοιας επιλογής;

ü  Πώς συμπεριφέρομαι σε ένα καυγά μεταξύ δυο μελών της ομάδας;

ü  Μπορείς να πεις τελικά τι είναι αυτό που φταίει και δημιουργούνται προβλήματα στην ομάδα;

Τι μπορώ να κάνω για να βοηθήσω την ομάδα;

Βοηθώ την ομάδα όταν:

ü  Αισθάνομαι υπεύθυνος, προσεκτικός και γενναιόδωρος για τους άλλους.

ü  Είμαι πάντα πρόθυμος να προσφέρω τις υπηρεσίες μου σε όποιον κι αν χρειαστεί, όποτε κι αν χρειαστεί.

ü  Τονώνω την αυτοπεποίθηση των άλλων, με πνεύμα συντροφικότητας, όταν χρειαστεί.

ü  Προσπαθώ να συμφιλιώσω τα πρόσωπα μετά από έναν καυγά.

ü  Ξέρω ότι χωρίς πειθαρχία φθάνω στην αταξία! Τηρώ τους κανόνες και σε σέβομαι τους Άλλους. Δεν ξεχνώ ποτέ ότι οι Άλλοι εκτιμούν το καλό παράδειγμά μου.

ü  Φέρομαι με ΑΓΑΠΗ και ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ σε όλους. Αυτές οι δύο αρετές είναι το μυστικό της επιτυχίας.

Ο Αββάς Απολλώ, λέγουν πως είχε τόση αγάπη για τον πλησίον του, ώστε ουδέποτε στη ζωή του

Όταν οι αδελφοί ζητούσαν τη συνεργασία του, την προσέφερε ευχαρίστως, λέγοντας πάντα με χαμόγελο.αρνήθηκε σε άνθρωπο βοήθεια ή οποιαδήποτε μικρή ή μεγάλη εξυπηρέτηση.

-Μαζί με τον Κύριον μου θα εργαστώ σήμερα για την ωφέλεια της ψυχής μου. 

Καθήκοντα ομάδας Αγάπης

  1. Σηκώνεται μισή ώρα πριν το εγερτήριο χωρίς κανένα θόρυβο.
  2. Ο/η ομαδάρχις με όλα τα μέλη της ομάδας πρέπει να βρίσκεται μισή ώρα πριν τα γεύματα στην τραπεζαρία. Το πρωΐ ο/η ομαδάρχις ειδοποιεί το μάγειρα αν χρειαστεί.
  3. Ο/η μόνος/η αρμόδιος/α για κάθε συνεννόηση με το μάγειρα είναι η ομαδάρχισσα. Τα παιδιά ρωτούν μόνο τον/την ομαδάρχη για ό,τι χρειαστεί και ΟΧΙ τον μάγειρα.
  4. Ο/η ομαδάρχις υπενθυμίζει στα μέλη της ομάδας του/της να πλένουν τα χέρια τους, πριν από την έναρξη κάθε εργασίας.
  5. Για καλή και συντονισμένη εργασία ο/η ομαδάρχης χωρίζει τα παιδιά σε ομάδες. Δεν μπαίνουν όλες στην κουζίνα, αλλά μόνο αυτές που ορίζει ο/ η ομαδάρχης.
  6. Ο/η ομαδάρχης ενημερώνεται από τον/την υπαρχηγό για τις επιπλέον ή λιγότερες μερίδες, για το αρχηγείο και τις ομάδες, και φροντίζει αναλόγως.
  7. Τα τραπέζια πρώτα σκουπίζονται με βρεγμένο βετέξ και έπειτα στρώνονται.
  8. Μερικοί/ές κόβουν το ψωμί με προσοχή ελέγχεται το πάχος της φέτας) και το τοποθετούν στα τραπέζια.
  9. Άλλοι/ες μεταφέρουν και τοποθετούν τα  σερβίτσια με τη σειρά : κουτάλια, πιρούνια, μαχαίρια, κανάτες με νερό – πάντα σκεπασμένες κτλ.
  10. Τελευταίο σερβίρεται το φαγητό (για να μην κρυώσει). Αν τυχόν υπάρξει καθυστέρηση, ο/η ομαδάρχης θα τακτοποιήσει το θέμα  με την υπαρχηγό και το μάγειρα.

ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΟΜΑΔΟΣ ΑΓΑΠΗΣ

ΠΡΩΪ

Α. Τραπεζαρία.  1. Σκούπισμα με βετέξ των τραπεζιών

  1. Τοποθέτηση στο:

    τραπέζι ομάδος   :                                                             τραπέζι αρχηγείου:

– πανεράκι ψωμιού                                                     – πανεράκι ψωμιού

– ποτήρια πλαστικά                                                    – ποτήρια γυάλινα

– μαχαίρια                                                                        – μαχαίρια

– 2 πιατάκια βούτυρο                                                  – 2 πιατάκια βούτυρο

– 2 πιατάκια μαρμελάδα                                           – 2 πιατάκια μαρμελάδα

(με τα κουταλάκια τους)                                               (με τα κουταλάκια τους)

–  χαρτοπετσέτες                                                           –  χαρτοπετσέτες

– 2 κανάτες γάλα ή τσάϊ                                           – 1 κανάτα γάλα ή τσάϊ

  1. Τακτοποίηση και σκούπισμα όλων των τραπεζιών μετά το πρωϊνό.
  2. Η ομάδα αγάπης συμμετέχει στην πρωϊνή προσευχή.

Β. Σημαιοστάσιο : Επιλέγονται δύο παιδιά για την έπαρση της σημαίας από την απογευματινή ομάδα αγάπης

Γ. Τουαλέτες Ομαδαρχών : Καθαριότητα και χαρτί υγείας, στην ώρα τακτοποίησης των σκηνών

ΜΕΣΗΜΕΡΙ

Α. Τραπεζαρία.  1. Σκούπισμα με βετέξ των τραπεζιών

  1. Τοποθέτηση στο:

     τραπέζι ομάδος   :                                                             τραπέζι αρχηγείου:

– πανεράκι ψωμιού                                                     – πανεράκι ψωμιού

– ποτήρια πλαστικά                                                    – ποτήρια γυάλινα

– μαχαίρια                                                                        – μαχαίρια

–   πηρούνια ή κουτάλια                                               –   πηρούνια ή κουτάλια

–  χαρτοπετσέτες                                                           –  χαρτοπετσέτες

– 2 κανάτες με νερό                                                     – 1 κανάτα με νερό γυάλινη

– 2 πιατέλες σαλάτας                                                  – πιατάκια γυάλινα σαλάτας

– 1 πιατέλα φρούτου                                                   – γυάλινα πιάτα φρούτου

– πιάτα φαγητού                                                          – πιάτα φαγητού (περιποιημένα)

Κατά τη διάρκεια του γεύματος κάποιο/α μέλος/η της ομάδας που ορίζει ο/η ομαδάρχης διακονεί τις υπόλοιπες ομάδες σε ό,τι χρειάζονται, σερβίτσια, ψωμί, κλπ. πάντα χωρίς θόρυβο.

Όλα τα μέλη της ομάδας να είναι πρόθυμοι/ες στις υπηρεσίες τους και στην εμφάνιση καθαροί/ές και περιποιημένοι/ες.

Καλό θα είναι να υπάρχει κάποιο ενθύμιο φτιαγμένο από την ομάδα, στα τραπέζια του αρχηγείου και των ομάδων.

Μετά την προσευχή ελέγχει την καθαριότητα των τραπεζιών ο ομαδάρχης μαζί με ομάδα του.  Τακτοποίηση και σκούπισμα όλων των τραπεζιών μετά το φαγητό.

  1. Σκούπισμα τραπεζαρίας.

Σημείωση : Οι ομάδες αναλαμβάνουν καθήκοντα ομάδος αγάπης κατά σειρά και σύμφωνα με το πρόγραμμα που ανακοινώνει το αρχηγείο.

Βράδυ

Α. Τραπεζαρία.  1. Σκούπισμα με βετέξ των τραπεζιών

  1. Τοποθέτηση στο:

     τραπέζι ομάδος   :                                                             τραπέζι αρχηγείου:

– πανεράκι ψωμιού                                                     – πανεράκι ψωμιού

– ποτήρια πλαστικά                                                    – ποτήρια γυάλινα

– μαχαίρια                                                                        – μαχαίρια

–   πηρούνια ή κουτάλια                                               –   πηρούνια ή κουτάλια

–  χαρτοπετσέτες                                                           –  χαρτοπετσέτες

– 2 κανάτες με νερό                                                     – 1 κανάτα με νερό γυάλινη

– 2 πιατέλες σαλάτας                                                  – πιατάκια γυάλινα σαλάτας

– 1 πιατέλα φρούτου                                                   – γυάλινα πιάτα φρούτου

– πιάτα φαγητού                                                          – πιάτα φαγητού (περιποιημένα)

Κατά τη διάρκεια του γεύματος κάποιο/α μέλος/η της ομάδας που ορίζει ο/η ομαδάρχης διακονεί τις υπόλοιπες ομάδες σε ό,τι χρειάζονται, σερβίτσια, ψωμί, κλπ. πάντα χωρίς θόρυβο.

Όλα τα μέλη της ομάδας να είναι πρόθυμοι/ες στις υπηρεσίες τους και στην εμφάνιση καθαροί/ές και περιποιημένοι/ες.

Καλό θα είναι να υπάρχει κάποιο ενθύμιο φτιαγμένο από την ομάδα, στα τραπέζια του αρχηγείου και των ομάδων.

Μετά την προσευχή ελέγχει την καθαριότητα των τραπεζιών ο ομαδάρχης μαζί με ομάδα του.  Τακτοποίηση και σκούπισμα όλων των τραπεζιών μετά το φαγητό.

Σημαιοστάσιο :

Δύο παιδιά για την υποστολή της σημαίας.

ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΧΩΡΟ ΕΥΘΥΝΗΣ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ Στο χώρο ευθύνης περιλαμβάνεται και ο χώρος γύρω από την σκηνή μας και ο χώρος που μας όρισε το αρχηγείο για να διατηρούμε καθαρό και στολισμένο.

Στους σιδερένιους κάδους απορριμμάτων του κατασκηνωτικού χώρου αφαιρούμε την μαύρη σακκούλα, όταν γεμίσει κατά τα 2/3, τη δένουμε και την πηγαίνουμε στους πλαστικούς κάδους έξω από τον κατασκηνωτικό χώρο και τη στερεώνουμε γύρω από το χείλος τους ή την κλείνουμε προσεκτικά και την αφήνουμε κοντά στους κάδους, όπου μας υποδείξουν εξ αρχής.

Στα καλαθάκια των w.c και των σκηνών μας τοποθετούμε απαραιτήτως σακκούλα. Πριν γεμίσει τη δένουμε και την πηγαίνουμε στους κάδους που θα μας υποδείξουν εξ αρχής. Τοποθετούμε καινούρια σακκούλα στα καλαθάκια.

Δεν καθαρίζουμε συνεχώς τις τουαλέτες παρά μόνο όταν υπάρχει ανάγκη. Κάθε τουαλέτα και ντουζιέρα εξυπηρετεί τρεις ομάδες, επομένως είναι αρκετή η φροντίδα δύο παιδιών κάθε ομάδας που θα συνενοηθούν από κοινού να φροντίζουν με τη σειρά, πρωΐ, μεσημέρι, βράδυ τις τουαλέτες και ντουζιέρες τους και τις σκηνές και χώρους ευθύνης τους.

Τα είδη καθαριότητας, σκούπες φαράσια κουβάδες κ.α. τα βρίσκουμε στο χώρο της κουζίνας, πίσω. Πηγαίνουν μόνο όσοι όρισε ο/η ομαδάρχης μαζί με το βοηθό ομαδάρχη και τα παίρνουν. Ποτέ μόνοι τους. Αν τα χάσουμε ή τα καταστρέψουμε δεν μπορούμε να τα αντικαταστήσουμε εύκολα γιαυτό χρειάζεται να τα προσέχουμε. Ο κουβάς να είναι πάντα καθαρός.

Δεν κάνουμε καμμία αλλαγή στην χωροθέτηση ούτε βάφουμε χωρίς την άδεια του αρχηγείου.

Για οποιοδήποτε πρόβλημα που αφορά τους χώρους ευθύνης και την καθαριότητα συννενοούμαστε με το αρχηγείο και την υπαρχηγό. Μπορούμε να στολίσουμε το χώρο ευθύνης μας κατόπιν συννενοήσεως με το αρχηγείο και την υπαρχηγό.


 

Λέρος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Το λήμμα (ή η ενότητα) δεν παραθέτει πηγές ή δεν περιέχει επαρκείς παραπομπές. Βοηθήστε το προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 13/12/2010.

Συντεταγμένες: 37°08′48″N 26°50′31″E

Λέρος
Γεωγραφία
Αρχιπέλαγος Αιγαίο Πέλαγος
Νησιωτικό σύμπλεγμα Δωδεκάνησα
Έκταση 54,052 km2
Υψόμετρο 320 m
Υψηλότερη κορυφή Κλειδί
Χώρα
 Ελλάδα
Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου
Νομός Δωδεκανήσου
Πρωτεύουσα Αγία Μαρίνα
Δημογραφικά
Πληθυσμός 7.917 (απογραφής 2011)
Πρόσθετες πληροφορίες
Ιστοσελίδα www.leros.gr

Η Λέρος είναι νησί στο νοτιοανατολικό άκρο του Αιγαίου στα Δωδεκάνησα. Έχει πληθυσμό 7.917 κατοίκους (απογραφή 2011) και έκταση 54 τ.χλμ., με μήκος ακτών που φτάνει τα 71 χλμ., χάρη στον έντονο οριζόντιο διαμελισμό της. Το μεγαλύτερο χωριό (Αγία Μαρίνα Λέρου) έχει πληθυσμό 2.672 και ακολουθεί το Λακκί με 1.990 κατοίκους.

Το δημαρχείο και άλλες υπηρεσίες είναι στον Πλάτανο. Η Λέρος είναι ένα από τα ελληνικά νησιά που δεν έχουν επιβαρυνθεί ακόμα από το μαζικό τουρισμό. Η κύρια τουριστική περιοχή της είναι τα Άλιντα, άλλα ενδιαφέροντα χωριά είναι το ψαροχώρι Παντέλι, ο Βρομόλιθος με την παραλία του, η Γούρνα, ο Ξηρόκαμπος, το Παρθένι και ο Μπλεφουτης. Το Κάστρο της Παναγίας, κτισμένο τον ενδέκατο αιώνα, δεσπόζει στο βουνό Απιτίκι πάνω από τον Πλάτανο και ακριβώς απέναντη βρίσκεται το κλειδί το υψηλότερο σημείο του νησιού με καταπληκτική θέα. Το πολεμικό μουσείο τής Λέρου βρίσκεται στη Μερικιά χτισμένο μέσα σε τούνελ του Δευτέρου Παγκοσμίου πολέμου.

Πίνακας περιεχομένων

Ιστορία

Αρχαιότητα

Ο Θουκυδίδης επισήμανε την ιδιαίτερη σημασία των κόλπων και των λιμανιών της Λέρου κατά τον Πελοποννησιακό Πόλεμο (431 – 404 π.Χ.), στον οποίο η Λέρος υποστήριζε τους Αθηναίους. Η λήξη του πολέμου σήμανε και την έναρξη της κυριαρχίας της Λέρου από τους Σπαρτιάτες. Στο νησί επίσης, βρίσκεται το γνωστό ιερό της Θεάς Αρτέμιδος.

Ακολούθησε την πορεία των υπόλοιπων Δωδεκανήσων κατά τα αλεξανδρινά, ρωμαϊκά και βυζαντινά χρόνια. Έπειτα από τη διαίρεση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, όπως και η υπόλοιπη Ελλάδα, διοικούταν από την Κωνσταντινούπολη, την πρωτεύουσα του Βυζαντίου. Στη νησίδα Φαρμάκω, ανατολικά της Λέρου, ο Ιούλιος Καίσαρας είχε αιχμαλωτιστεί από ντόπιους πειρατές για 40 περίπου μέρες.

Βενετσιάνικη και Οθωμανική Περίοδος

Κατά την ύστερη βυζαντινή περίοδο, το νησί ενσωματώθηκε στο Θέμα της Σάμου. Κατά το δέκατο τρίτο αιώνα, το νησί καταλήφθηκε από τους Γενουάτες και ύστερα από τους Ενετούς. Το 1309, οι Ιωαννίτες Ιππότες, κυρίευσαν και οχύρωσαν τη Λέρο. Το 1505, ο Οθωμανός ναύαρχος Κεμάλ Ρέις με τρεις γαλέρες και δεκαεπτά θωρηκτά πολιόρκησε το κάστρο, αλλά δεν κατόρθωσε να το καταλάβει. Το εγχείρημα επαναλήφθηκε το 1508 με περισσότερα πλοία, με το ίδιο ανεπιτυχές αποτέλεσμα. Ο θρύλος λέει πως εκείνη τη φορά το νησί σώθηκε από τον ένα και μοναδικό επιζόντα ιππότη. Ήταν μόλις 18 ετών. Έντυσε γυναίκες και παιδιά με τις πανοπλίες των νεκρών ιπποτών, ξεγελώντας έτσι τους Οθωμανούς πως η φρουρά της Λέρου ήταν ακόμα δυνατή. Τελικά, στις 24 Δεκεμβρίου του 1522, ακολουθώντας την πολιορκία της Ρόδου, υπογράφτηκε συνθήκη μεταξύ του Σουλτάνου Σουλεϊμάν και του Μεγάλου Άρχοντα των Ιπποτών Φίλιππου Βιλιέρου Ντε Λ’Ισλ-Αδάμ και η Λέρος, μαζί με όλες τις κτήσεις του Τάγματος στο Αιγαίο, πέρασε σε Οθωμανικά χέρια.

Κατά την Οθωμανική κυριαρχία, η Λέρος απήλαυσε, μαζί με άλλα νησιά, ένα προνομιούχο καθεστώς μερικής αυτονομίας, έχοντας έτσι τη δική της διοίκηση. Την περίοδο της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 το νησί απελευθερώθηκε και έγινε σημαντική βάση εφοδιασμού του Ελληνικού Ναυτικού. Διοικητικά, πέρασε στη δικαιοδοσία της Προσωρινής Επιτροπής των Ανατολικών Σποράδων.

Η επιστολή της Δημογεροντίας Λέρου προς τους Υδραίους

Η Λέρος το 1821 είχε τη δική της συνεισφορά στον αγώνα. Αξιοσημείωτη είναι η επιστολή της Δημογεροντίας Λέρου προς την Επαναστατική Κυβέρνηση, στην Ύδρα, στις 8 Μαίου 1821, στην οποία δήλωναν απερίφραστα το σύνθημα του απελευθερωτικού αγώνα «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ή ΘΑΝΑΤΟΣ». Το Μάιο του 1821, οι πρόκριτοι της Λέρου, θέλοντας να έχουν άμεση αντίληψη των πραγμάτων, στέλνουν στην Ύδρα δύο άνδρες από τη Λέρο, το Μανώλη Ρεπαπή και Μανώλη Χρήστου, οι οποίοι κομίζουν μία επιστολή, απευθυνόμενη προς τους «Άρχοντας και ηγεμόνας του Έθνους» . Στην αρχή αναφέρουν την ατμόσφαιρα ικανοποίησης και χαράς που επικρατεί στο νησί, όταν φτάνει η είδηση με τις επιστολές του Αλέξανδρου Υψηλάντη, για την έναρξη της Επανάστασης, προς αποτίναξη του βαρβαρικού ζυγού:

«Προς τους άρχοντας και ηγεμόνας του γένους, και της των ορθοδόξων Ελλήνων κοινής ελευθερίας… Μεγίστην αγαλλίασιν και ανεκλάλητον χαράν επροξένησεν ημίν τοις εν τη νήσω Λέρω ταπεινοίς χριστιανοίς αυτή η αγαθή αγγελία της εκ του βαρβαρικού ζυγού ελευθερίας, την οποίαν πληροφορηθέντες δια των εκλάμπρων γραμμάτων του ευσεβεστάτου μπεϊζαντέ κυρίου Αλεξάνδρου Υψηλάντη, ευχαριστήριον ύμνον από ψυχής ανεπέμψαμεν τω ούτως ευδοκίσαντι αγίω Θεώ γενέσθαι…»

Στη συνέχεια εκφράζουν την συμπαράταξή τους στον κοινό της ελευθερίας αγώνα, γι’ αυτό στέλνουν δυο εκπροσώπους τους Λεριούς, δηλώνοντας με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο την προθυμία τους ή να ελευθερωθούν ή να πεθάνουν:

«Δια τούτο και ημείς, ως όντες μέρος της των λοιπών χριστιανών ομηγύρεως, εξεπίτηδες επέμψαμεν καΐκιον εδικόν μας και ανθρώπους δύο, από μέρους του κοινού μας, τον τε κυρ Μανώλην Ρεπαπή και τον κυρ Μανώλην Χρήστου, δια να έλθωσιν εις προσκύνησιν υμετέραν και να σας ειδοποιήσωσι δια ζώσης φωνής, ότι και ημείς άπαντες είμεθα πρόθυμοι δια την του γένους ελευθερίαν και απαλλαγήν να αποθάνωμεν…»
Με τη Συνθήκη του Λονδίνου στις 3 Φεβρουαρίου του 1830, που όριζε τα σύνορα του νεοσύστατου ελληνικού κράτους, τα απελευθερωμένα νησιά των Ανατολικών Σποράδων δόθηκαν πίσω στην Τουρκία. Στο “Ημερολόγιο της Νομαρχίας του Αρχιπελάγους” του 1886, η Λέρος, μαζί με τα νησιά Πάτμος, Λειψοί και Φούρνοι, ανήκαν στην Τουρκία. Το διοικητικό συμβούλιο είχε αντιπροσώπους και από τις δύο πλευρές.

Ιταλική περίοδος

Το 1912, κατά τον Ιταλοτουρκικό Πόλεμο, οι Ιταλοί κατέλαβαν όλα τα Δωδεκάνησα εκτός από το Καστελλόριζο. Στις 12 Μαΐου του 1912, το νησί καταλήφθηκε από τους ναύτες του Ιταλικού Καταδρομικού San Giorgio. Οι Έλληνες κάτοικοι των Δωδεκανήσων, με το Συνέδριο της Πάτμου (4 Ιουνίου 1912), κήρυξαν την αυτονομία τους ως “Κράτος του Αιγαίου”, με σκοπό την ένωση με την Ελλάδα, αλλά με το ξέσπασμα του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου οι προσπάθειες δεν καρποφόρησαν και οι Ιταλοί διατήρησαν τον έλεγχο των νησιών.

Μετά τη λήξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και αμέσως μετά την ανακωχή του Μούδρου ακολούθησε η Συνδιάσκεψη Ειρήνης των Παρισίων ή Συνδιάσκεψη Ειρήνης (1919). Στο υπόμνημα του Βενιζέλου (30-12-1918) προβλήθηκε η ελληνικότητα των νησιών της Δωδεκανήσου και οι αρχές που διακήρυξε ο Αμερικανός Πρόεδρος Ουίλσον για ελευθερία και αυτοδιάθεση των λαών, καλώντας την Ιταλία να παραδώσει τα νησιά στην Ελλάδα. Μέσα σ’ εκείνο το ιδιαίτερα φορτισμένο διεθνές κλίμα, μια δυναμική ομάδα Δωδεκανησίων πατριωτών, παράλληλα με τις επίσημες ενέργειες της ελληνικής αντιπροσωπίας, φτάνει στο Παρίσι και στο Λονδίνο. Είναι οι απεσταλμένοι της «Ενωσης Δωδεκανησίων Αθηνών» : Ο Σκεύος Ζερβός, ο Πάρης Ρούσσος, ο Μιχαήλ Βολωνάκης, ο Γεώργιος Αντωνίου, ενώ στο Προξενείο του Μάντζεστερ υπηρετούσε ο Λεριός Θεόδωρος Μοσχονάς. Η αποστολή τους ήταν, να πληροφορήσουν και ευαισθητοποιήσουν κυβερνητικούς παράγοντες και συνέδρους για τα δίκαια του Δωδεκανησιακού λαού. Για το σκοπό αυτό εργάστηκαν επίπονα το προηγούμενο διάστημα, συγγράφοντας και εκτυπώνοντας ενημερωτικά φυλλάδια, βιβλία και κάθε είδους έντυπο υλικό.
Από το 1916 ως το 1918, οι Βρετανοί χρησιμοποιούσαν τη Λέρο ως ναυτική βάση. Με το σύμφωνο Βενιζέλος-Τιττόνι το νησί θα επέστρεφε στην Ελλάδα, μαζί με όλα τα Δωδεκάνησα, εκτός από τη Ρόδο, αλλά έπειτα από την ελληνκή ήττα στον Ελληνοτουρκικό Πόλεμο (1919-1922) οι Ίταλοί ακύρωσαν τη συμφωνία. Η Συνθήκη της Λωζάννης επιβεβαίωσε την ιταλική κτήση της Λέρου και των Δωδεκανήσων.[1]

Το νέο ιταλικό φασιστικό καθεστώς επιχείρησε ενεργά να ‘ιταλοποιήσει’ τα Δωδεκάνησα κάνοντας την εκμάθηση της Ιταλικής υποχρεωτική, δίνοντας κίνητρα στους ντόπιους να αποκτήσουν την ιταλική υπηκοότητα και καταργώντας ελληνικά ιδρύματα. Τη Δεκαετία του ’30 οι ιταλικές αρχές έχτισαν την πόλη Portolago, σύμφωνα με τα κριτήρια του νέου μοντέλου ιταλικής πολεοδομίας. Σήμερα αποτελεί ένα από τα πιο αντιπροσωπευτικά παραδείγματα της ιταλικής ορθολογιστικής αρχιτεκτονικής. Οι Έλληνες το ονόμασαν αργότερα Λακκί.http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CF%81%CF%87%CE%B5%CE%AF%CE%BF:Gourna.jpg

Κατά τη διάρκεια των 31 χρόνων που οι Ιταλοί παρέμειναν στη Λέρο, έφτιαξαν ένα σπουδαίο σχέδιο πολεοδομίας και οχύρωσης του νησιού, καθώς η στρατηγική του τοποθεσία και τα μεγάλα, φυσικά του λιμάνια (το μεγαλύτερο των οποίων, το Λακκί, είναι το μεγαλύτερο φυσικό λιμάνι μεγάλου βάθους στη Μεσόγειο Θάλασσα, το έκαναν ιδανική ναυτική βάση. Η οχύρωση της Λέρου, όπως και η κατασκευή μιας μεγάλης ναυτικής βάσης στο Λακκί, διασφάλιζαν τον ιταλικό έλεγχο μιας περιοχής που είχε ζωτική σημασία για τους Συμμάχους (το Αιγαίο, τα Δαρδανέλλια και τη Μέση Ανατολή. Ο Μουσολίνι είδε το νησί ως μια βάση ύψιστης σημασίας για την ιταλική κυριαρχία στο ανατολικό Αιγαίο, όπως και το Portolago ως το ιδανικό μέρος για να χτίσει μια έπαυλη παραθερίσματος.

Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος

Με την έναρξη του Ελληνο-Ιταλικού Πολέμου, πολλοί Δωδεκανήσιοι έσπευσαν αμέσως ως εθελοντές, συγκροτώντας το Σύνταγμα Δωδεκανησίων. Από τους πρώτους που κατετάγησαν τότε ήταν και ο Λεριός καθηγητής μαθηματικών Απόστολος Ευαγγέλου. Μετά την κατάρρευση του μετώπου διέφυγε μαζί με πολλούς άλλους στη Μ. Ανατολή. Από ’κει βρέθηκε στην Κρήτη, όπου ανέπτυξε έντονη κατασκοπευτική δράση εναντίον των Γερμανών οι οποίοι τον συνέλαβαν και τον εκτέλεσαν, μετά από φριχτά βασανιστήρια. Η προτομή του, στο προαύλιο του Μπελλένειου Γυμνασίου Λέρου, υπενθυμίζει στους σύγχρονους Λεριούς και κυρίως στα παιδιά και τους νέους, το πατριωτισμό την αποφασιστικότητα και μαχητικότητά του και συνακόλουθα όλων των συμπολεμιστών του.

Λεριοί στη Δωδεκανησιακή Φάλαγγα και στον Ιερό Λόχο στη Μ. Ανατολή

Πολλοί νέοι Δωδεκανήσιοι και ανάμεσά τους αρκετοί Λεριοί, κυρίως μετά το Σεπτέμβριο του ’43, κατέφευγαν κρυφά με βάρκες στις μικρασιατικές ακτές κι από εκεί στη Μέση Ανατολή (Παλαιστίνη, Αίγυπτο), όπου τοποθετούνταν σε διάφορες μονάδες για να πολεμήσουν εναντίον του Άξονα.

Η Λέρος στη δίνη του Πολέμου

Από το 1940, όπου η Ιταλία εισήλθε επίσημα πια στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο με την πλευρά της Γερμανίας, η Λέρος υπέφερε από τις εναέριες επιδρομές της βρετανικής Royal Air Force. Ως αποτέλεσμα των άριστων αραξοβολιών που παρέχονταν στα θωρηκτά, λόγω του μεγάλου αριθμού όρμων και κολπίσκων, το νησί υπήρξε το δεύτερο πιο βομβαρδισμένο νησί του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου (μετά την Κρήτη). Στις 8 Σεπτεμβρίου του 1943, όταν η Ιταλία κατάλαβε πως δεν μπορούσε να συνεχίσει τον Πόλεμο στηρίζοντας τους Γερμανούς, υπέγραψε ανακωχή και πέρασε στη μεριά των Συμμάχων. Όταν βρετανικές ενισχύσεις έφτασαν στη Λέρο και τα υπόλοιπα Δωδεκάνησα, το νησί υπέφερε και άλλους βομβαρδισμούς, αυτή τη φορά από τους Γερμανούς. Από τις πρώτες αεροπορικές επιθέσεις ήταν αυτή κατά του ελληνικού Α/Τ Βασίλισσα Όλγα D-15 και του αγγλικού [(Intrepid)], τα οποία βυθίστηκαν την Κυριακή 26 Σεπτεμβρίου του 1943, ενώ ήταν αγκυροβολημένα στο Portolago, το σημερινό Λακκί. Ακολούθησαν δεκάδες επιδρομές των Ju 87 και Ju 88, επί 52 ημέρες. Τελικά το νησί της Λέρου καταλήφθηκε από τα γερμανικά στρατεύματα κατά τη Μάχη της Λέρου επιχείρηση ”Taifun”, με εναέριες και αμφίβιες εφόδους ανάμεσα στις 12 και 16 Νοεμβρίου του 1943. Οι δυνάμεις που ενεπλάκησαν ήταν αλεξιπτωτιστές, ένα τάγμα από την ελίτ μεραρχία του Βρανδεμβούργου. Τα πεζικά στρατεύματα υποστηρίζονταν από βομβαρδιστικά αεροπλάνα της “Luftwaffe“. Ανάμεσά τους υπήρχαν και σμηναρχίες Ι. και ΙΙ. από Stuka-Wing 3. Η σμηναρχία I. λειτουργούσε από τη στρατιωτική βάση των Μεγάρων. Το νησί παρέμεινε υπό γερμανική κατοχή μέχρι και το τέλος του πολέμου.

Μεταπολεμική Ιστορία

Αφού οι Γερμανοί εκκένωσαν το νησί, πέρασε υπό βρετανική διοίκηση μέχρι τις 7 Μαρτίου του 1948, όπου μαζί με τα υπόλοιπα Δωδεκάνησα ενώθηκε με την Ελλάδα. 600 χρόνια μετά τη λήξη της Βυζαντινής κυριαρχίας, για πρώτη φορά τα Δωδεκάνησα ενσωματώθηκαν στο ελληνικό κράτος. Κατά τη διάρκεια των Μεταπολεμικών χρόνων, οι ελληνικές κυβερνήσεις χρησιμοποίησαν πολλά από τα κτήρια του νησιού για διάφορους λόγους. Κατά τη Χούντα των Συνταγματαρχών, το νησί χρησιμοποιήθηκε ως τόπος εγχώριας εξορίας πολιτικών κρατουμένων, χρησιμοποιώντας τις παλιές Ιταλικές στρατιωτικές αποθήκες στην περιοχή “Παρθένι” και τους παλιούς ιταλικούς στρατώνες στην περιχή “‘Αγιος Γεώργιος-Λέππιδα” ως στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Το Ψυχιατρικό Νοσοκομείο

Το 1957 διαµορφώθηκε η ιδέα να µετατραπούν τα άδεια κτίρια του ιταλικού ναυαρχείου στη Λέρο σε µια αποικία ψυχασθενών µε στόχο την απασχόλησή τους σε γεωργικές ασχολίες. Το Ψυχιατρικό Νοσοκοµείο Λέρου ιδρύθηκε µε τα Βασιλικά ∆ιατάγµατα στις 28-5-57 και δέχτηκε τους πρώτους 300 ασθενείς στις 2-1-1958 από το Λοιµοκαθαρτήριο Αθηνών, που είχαν µεταφερθεί εκεί από το ∆αφνί το 1953. Η επιλογή των ασθενών έγινε µε κριτήριο την έλλειψη επισκέψεων από συγγενικά πρόσωπα στα ιδρύµατα όπου νοσηλεύονταν για διάστηµα µεγαλύτερο των 12 µηνών. Σιγά σιγά ο αριθµός των ασθενών πολλαπλασιάστηκε, διότι µεταφέρθηκαν εκεί ασθενείς από τα ψυχιατρεία της Θεσσαλονίκης, των Χανίων και της Κέρκυρας. Η πρώτη ονοµασία του Ψυχιατρείου ήταν «Αποικία Ψυχοπαθών Λέρου» µε έδρα το Λακκί και δύναµη 650 κλινών. Το 1980 οι νοσηλευόµενοι έφθασαν τους 2000, το 1988 στους 1150 ενώ το 1991 ήταν 991. Στις αρχές τους 1980 το προσωπικό του ψυχιατρείου της Λέρου ανερχόταν σε χίλια περίπου άτοµα, αν και ο αριθµός των ψυχιάτρων ήταν µόνο δύο. Η πλειοψηφία του προσωπικού, που είχε φυλακτικό ρόλο, προήλθε απ’ το ντόπιο πληθυσμό, ενώ για πολλά χρόνια ήταν ανύπαρκτη η επιστημονική στήριξη. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την ενίσχυση του ιδρυματισμού και των άθλιων συνθηκών διαβίωσης των εγκλείστων, αφού δεν υπήρχε θεραπευτικό πλάνο. Στις αρχές της δεκαετίας του 1980 ξέσπασαν οι πρώτες καταγγελίες για τις κακές συνθήκες διαβίωσης των εγκλείστων στο ΚΘΛ. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να σταματήσουν οι μεταφορές ασθενών στη Λέρο με απόφαση του Υπουργείου Υγείας το 1982. Οι συνθήκες έχουν βελιτωθεί και σήμερα το ψυχιατρείο λειτουργεί ως Κ.Θ.-Κ.Υ.Λέρου (Κρατικό Θεραπευτήριο-Κέντρο Υγείας Λέρου).

Ο δήμος Λέρου

Δήμος Λέρου
Δήμος
Χώρα  Ελλάδα
Έδρα Αγία Μαρίνα
Διοίκηση
 • Δήμαρχος Μιχαήλ Κόλιας
Διοικητική διαίρεση
 • Αποκ. διοίκηση Αποκεντρωμένη διοίκηση Αιγαίου
 • Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου
 • Περιφ. ενότητα Καλύμνου
Διαμέρισμα Νησιά Αιγαίου
Νομός Δωδεκανήσου
Έκταση 74,2 km2
Πληθυσμός 7.917 (απογραφή 2011)

Ο δήμος Λέρου περιλαμβάνει το νησί της Λέρου, τις γύρω νησίδες, καθώς και τα απομακρυσμένα νησάκια Κίναρος, Λέβιθα και Φαρμακονήσι. Αναλυτικά οι οικισμοί και οι νησίδες που αποτελούν τον Δήμο Λέρου:

Δ.δ. Λέρου [ 8.207 ]

Με την εφαρμογή της νέας διοικητικής διαίρεσης της χώρας κατά το Πρόγραμμα Καλλικράτης το 2011 ουδεμία μεταβολή επήλθε στο Δήμο, σύμφωνα με το άρθρο 1,§ 2.10.Γ. αυτού.

Χωριά-οικισμοί

Το Παντέλι είναι ένα χωριό ψαράδων με μικρές ψαροταβέρνες και καφενεία, που έχει κρατήσει τον παραδοσιακό χαρακτήρα του, μακριά από το μαζικό τουρισμό. Είναι ένα από τα γραφικότατα σημεία του νησιού.

Βρομόλιθος ονομάζεται ένας ανοιχτός όρμος δίπλα στο Παντέλι της Λέρου. Έχει μεγάλη αμμουδερή και σε μερικά σημεία βοτσαλωτή παραλία. Κοντά βρίσκονται μικρά ξενοδοχεία, ενοικιαζόμενα δωμάτια και ψαροταβέρνες δίπλα στη θάλασσα. Απέναντι βρίσκεται το νησάκι της Αγίας Κυριακής με ένα εκκλησάκι στην πλαγιά του μικρού λόφου του.

Η Αγ.Μαρίνα, ένας γραφικός, παραδοσιακός, νησιώτικος οικισμός με θέα στην είσοδο ενός μεγάλου κόλπου και φυσικού λιμένα, είναι χτισμένος αμφιθεατρικά και ανεβαίνει προς το Πάτελο ή προς την Αγία Παρασκευή περνώντας δίπλα απ’ το Μπρούτζι κι από εκεί στους γύρω λόφους.

Ο κόλπος του Λακκιού είναι ένα από τα μεγαλύτερα φυσικά λιμάνια της Μεσογείου. Το Λακκί (Porto Lago) χτίστηκε κατά την διάρκεια της Ιταλικής κατοχής ως πόλη που θα στέγαζε αξιωματικούς και πολιτικό προσωπικό της παρακείμενης στρατιωτικής βάσης. Σήμερα, πέρα από το ότι είναι το κύριο λιμάνι του νησιού, αποτελεί και το εμπορικό του κέντρο.

Πρόσωπα

Δημοτικός αερολιμένας

Ο αερολιμένας κατασκευάστηκε το 1984 στην περιοχή Παρθένι, στο βόρειο τμήμα της νήσου. Διαθέτει 1 διάδρομο 14/32 μήκους 1015 μ. και αρχικά δεχόταν αεροσκάφη τύπου DORNIER 228-201, 18 θέσεων. Από το καλοκαίρι του 2001 το αεροδρόμιο της Λέρου δεχόταν αεροσκάφη τύπου ATR 42-320/500, χωρητικότητας 50 θέσεων. Από το 2004-5, μετά την απόσυρση των Dornier, η Λέρος δέχεται αεροσκάφη τύπου Dash 8-100 χωρητικότητας 37 θέσεων και τούτο είχε ως αποτέλεσμα να μειώνονται οι πτήσεις με ATR 42. Σήμερα εκτελούνται 11 πτήσεις την εβδομάδα από Αθήνα με Dash 8Q100

Τα τελευταία χρόνια αυξάνεται η κίνησή του. Το 2005 χτίστηκε καινούριο κτίριο για τις αναχωρήσεις και σταδιακά για τις αφίξεις. Αεροπορικά συνδέεται η Λέρος με την Αθήνα με μία καθημερινή πτήση και κάθε Δευτέρα, Τετάρτη, Παρασκευή και Κυριακή με 2. Επίσης υπάρχει δρομολόγιο, που συνδέεται με την Αστυπάλαια, την Κω και τη Ρόδο. Η αεροπορική εταιρεία που εξυπηρετεί το αεροδρόμιο είναι η Olympic Air.

Ακτοπλοϊκή σύνδεση

Η Λέρος έχει ακτοπλοϊκή σύνδεση με τα νησιά της Κω, της Ρόδου, της Πάτμου, της Σύρου με το δρομολόγιο που καταλήγει στον Πειραιά(ξεκινώντας από Ρόδο)από το λιμάνι του Λακκιού, ενώ ημερόπλοια συνδέουν καθημερινά το νησί με την Κάλυμνο τους Λειψούς τους Αρκιούς, το Αγαθονήσι, και την Σάμο.

Αθλητισμός

Στη Λέρο λειτουργούν οι ακόλουθοι αθλητικοί σύλλογοι:

Επίσης λειτουργεί το γυμναστήριο του Δήμου Λέρου (ΔΟΝΑ)

Πανιώνιος Λέρου : Ο Α.Ο. Καλαθοσφαίρισης Πανιώνιος Λέρου ιδρύθηκε το 1993 από μια παρέα φιλάθλων του νησιού με μικρασιατική καταγωγή, φίλων του μπάσκετ και φίλων του ιστορικού Πανιωνίου της Σμύρνης, με πρωτοστάτη το Φίλιππο Δημητρακόπουλο. Την προσπάθειά τους στήριξε η ομάδα μπάσκετ του Πανιωνίου της Ν. Σμύρνης στέλνοντας κατά καιρούς στις εκδηλώσεις και στους αγώνες στο τοπικό πρωτάθλημα διάφορα μέλη της ομάδας: παράγοντες, προπονητές ή παίκτες, όπως τους Βλάντο Τζούροβιτς, Φάνη Χριστοδούλου, Γιώργο Καράγκουτη, Π.Τζ. Μπράουν, Ισίδωρο Κούβελο, Γιώργο Κατσιφαράκη κ.ά. Η ομάδα δημιούργησε το πρώτο αξιοπρεπές γήπεδο μπάσκετ στο νησί, αλλά λίγα χρόνια αργότερα αδρανοποιήθηκε λόγω έλλειψης στοιχειωδών αθλητικών χώρων και κυρίως κλειστού γηπέδου. Από το 2006, που κατασκευάστηκε σοβαρό γήπεδο και επίκειται η κατασκευή κλειστού,το οποίο έχει πλέον κατασκευαστεί, ο σύλλογος δραστηριοποιήθηκε ξανά, δημιούργησε τμήματα υποδομής αγοριών-κοριτισών και μετέχει στο πρωτάθλημα της ΤΕ ΕΟΚ Δωδεκανήσου με προπονητή τον Μάριο Γραμμενά.Μετά τον κύριο Γρεμμενά και την επιτυχημένη συμβολή του στον¨”Πανιώνιο Λέρου” τον σύλλογο ανέλαβε ο κύριος Χατζηδάκης Γεώργιος ο οποίος έχει οδηγήσει τον σύλλογο σε σίγουρα μονοπάτια με την πλούσια αθλητική και προπονητική εμπειρία που διαθέτει.Το κύριο χαρακτηριστικό του συλλόγου είναι ότι λειτουργεί σαν οικογένεια[2]

ΟΣΙΟΣ ΙΩΝΑΣ Ο ΛΕΡΙΟΣ

Βιογραφία
Από το «ΒΡΑΒΕΙΟΝ» της Ιεράς και Βασιλικής Μονής του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου στην Πάτμο, διαπιστώνουμε ότι πολλοί Λεροί τους πέντε προηγούμενους αιώνες άφησαν τη Λέρο και πήγαν σττη Μονή της Πάτμου , δια να μονάσουν. Ενας από αυτούς ήταν και ο μοναχός Ιωνάς δια τον οποίον στο «ΒΡΑΒΕΙΟ» αναφέρονται:

«αφξα (1561) Φεβρουαρίου κη (28)
εφονεύθη εις την Λειψόν ο δούλος
του Θεού Ιωνάς μοναχός ο Λέριος».

Ατομικά για τον Οσιομάρτυρα αυτόν της Εκκλησίας δεν έχουμε συγκεκριμένες πληροφορίες. Οσα ακολουθούν προέρχονται από το βιβλίο του Αρχιμ. Νικηφόρου Κουμουνδούρου, εφημερίου των Λειψών «Μακαριστοί γέροντες και πέντε οσιομάρτυρες στη νήσο Λειψώ της Δωδεκανήσου». Οι Αγιες αυτές ψυχές ανεκυρήχθησαν οσιομάρτυρες από το Οικουμενικό Πατριαρχείο , εορτάζοντες και οι πέντε μαζί την Α’ Κυριακή μετά τη 10η Ιουλίου.

Ο Οσιομάρτυς Ιωνάς μαζί με άλλους ασκητές – αναχωρητές έφυγαν από το μοναστήρι της Πάτμου και έφθασαν στη νήσο Λειψώ το 1550 μ.Χ. Ζητούσαν να βρούν ένα τόπο που δεν θα τους ενοχλούσε ο κόσμος, που μόνοι θα υμνούσαν και θα συνομιλούσαν με το Θεό. Ετσι διάλεξαν ένα χώρο έρημο και αφιλόξενο για να εγκατασταθούν. Πρώτο τους μέλημα να χτισθεί ο ναός του Ησυχαστηρίου, ψηλά από τη θάλασσα σε δύσβατο σημείο, για το φόβο των πειρατών. Εκεί πάλεψαν με τους βράχους, για να φτιάξουν μονοπάτια, πάλεψαν με τη έλλειψη του νερού και της τροφής. Μα τι κι αν δεν είχαν τίποτα από αυτά; Είχαν και τους αρκούσε, η Χάρις του Θεού. Εφτιαξαν την Εκκλησία επ’ονόματι της Κοιμήσεως της Θεοτόκου και μικρά κελιά για τους ίδιους.

Πότισαν τον άγονο χώρο του ασκηταριού περισσότερο με τον ιδρώτα τους και λιγότερο με το νερό. Σεβάστηκαν τη φύση, λάτρευσαν, εδόξασαν και υμνολόγησαν το Θεό, που επέτρεψε στο διάβολο να πειράζει τους ανθρώπους, αλλά έδωσε και στους ανθρώπους την δύναμη να τον νικούν. Εγιναν «άγγελοι τω βίω» ενώ ήταν «άνθρωποι τη φύσε » .Πολλοί από αυτούς θυσιάστηκαν για του Χριστού την πίστη την Αγία και της πατρίδας την ελευθερία.

Οσο ψηλά όμως και αν ήταν το ασκηταριό, το επισκέπτονταν με τις άγριες διαθέσεις τους οι πειρατές. Σε μια επιδρομή εφόνευσαν το μοναχό Ιωνά από τη Λέρο. Ηταν 28 Φεβρουαρίου του 1561 μ.Χ. Ετσι ο Μοναχός Ιωνάς έγινε νεομάρτυρας της Εκκλησίας μας.

Δεν ήταν ο μόνος. Πρίν από αυτόν το 1558 μ.Χ. είχαν φονεύσει το μοναχό Νεόφυτο τον Αμοργινό. Το 1609 μ.Χ. ο μοναχός Νεόφυτος ο Φαζός εφονεύθη από τους αγαρινούς με σκεπάρνι. Το 1635 μ.Χ. ο Πεκήρ Πασάς από δαρμό εφόνευσε το μοναχό Ιωνά τον Νισύριο και το 1696 μ.Χ. ο αναχωρητής μοναχός Παρθένιος εφονεύθη με καμάκι που του τρύπησε το λαιμό. Και οι πέντε αδικοσκοτωμένοι μακαριστοί γέροντες κηδεύτηκαν με δάκρυα από τους συνασκητές τους και τους θρήνησαν οι ευσεβείς Λειψώτες και οι συμπατριώτες τους. Και όλοι μας τους διατηρούμε στη μνήμη μας με ευγνωμοσύνη και σεβασμό θεωρώντας τους καταξιωμένους οσιομάρτυρες.

 *****************

Το παιχνίδι με το ψάρι : Με δεμένα τα μάτια οι παίκτες πρέπει να τοποθετήσουν ένα μαγνητικό κουμπί όσο γίνεται πιο κοντά μπορούν στο μάτι. Όποιος το πλησιάσει πιο κοντά στο μάτι κερδίζει. Με μια κιμωλία σημαδεύεται η απόσταση από το μάτι.

Leave a comment